هفته مد فاخر پاریس محلی برای دیدن بهترین‌های سال است، و البته عجیب‌ترین و غافلگیرکننده‌ترین‌ها که تماشاگران نمایش «آیریس ون هرپن» با اشتیاق منتظر دیدنش بودند. 

 حضور در نمایش «آیریس ون هرپن» مانند تماشای یک رویای فضایی است با هنرنمایی مدل‌هایی که گویی از دل « جنگ ستارگان» و انیمه‌های ژاپنی بیرون آمده‌اند.  

طی ۱۵ سال گذشته این طراح هلندی جایگاهی را به عنوان «آینده‌نگرترین» (Futurist) طراح مد برای خود دست و پا کرده و به بازتعریف جذابیت دنیای قدیمی کوتور و خیاطی سطح بالا پرداخته است تا نشان دهد چگونه فناوری می‌تواند نحوه لباس پوشیدن ما را تغییر دهد. 

ون هرپن از سال ۲۰۰۹ شروع به آزمایش لباس‌های چاپ سه‌بعدی کرد و تقریبا همه طرح‌های او اول در چارچوب مدل‌های مجازی پا به جهان می‌گذارند، و این امر او را در موقعیت منحصربه‌فردی قرار می‌دهد تا برای رویدادهای مجازی لباس طراحی کند.

آیریس در سخنان قبل از نمایش خود توضیح داد: «همه چاپ‌های سه‌بعدی که ما انجام می‌دهیم، نخست به صورت دیجیتالی طراحی شده‌اند، بنابراین همه آن ظاهرها اساسا برای متاورس آماده‌اند. کوتور جایی است که قلب من آنجا است. فناوری برای من ابزاری است که امکان پیشبرد صنایع دستی را فراهم می‌کند.»

نشریه مد «ووگ» با بررسی جدیدترین مجموعه ون هرپن در هفته مد فاخر پاریس، به نکات برجسته این خانه مد آینده‌نگر پرداخت و این نگاه رو به‌ جلو را از ویژگی‌های همیشگی او می‌داند. 

اگرچه این مجموعه پاییز ۲۰۲۲، پانزدهمین سالگرد فعالیت ون هرپن را جشن می‌گیرد، اما او هرگز قصد نداشته است مروری بر آثار آرشیو موردعلاقه‌اش داشته باشد. او با خنده می‌گوید: «حدود سه ثانیه به آن فکر کردم... و بعد متوجه شدم که نه! می‌خواهم به جلو نگاه کنم. همیشه این کار را کرده‌ام. این مجموعه بسیار آینده‌گرا است، با الهام از پساانسان‌گرایی [post-humanism]، با تغییر هویت‌ها، متاورس، و نیز فراواقعیت؛ جایی که واقعیت دیجیتال و واقعیت فیزیکی را نمی‌توان از هم تشخیص‌ داد.»

او با الهام از سه شعر باستانی از سروده‌های دافنه، آراخنه، و نارسیسوس، ۱۶ ظاهر فیزیکی و سه ظاهر دیجیتالی طراحی کرد تا «آواتارها» برای نمایش خود در الیزه مونمارتر استفاده کنند. اما شیوع کووید-۱۹ در آخرین لحظه در میان اعضای تیم فنی، برنامه مجازی را مختل کرد. 

با این‌ حال، نمایش ون هرپن مانند همیشه توانست تماشاگران را شگفت‌زده کند. حاضران نخست با مجسمه اسکلتی کیسی کوران که الهه دافنه را در مرکز صحنه به تصویر می‌کشید، مجذوب شدند. محیط گام زدن مدل‌ها با برگ‌های طلایی آویخته از سقف احاطه شده بود.

مد «دوستدار طبیعت» نیز در این نمایش جایگاه ویژه‌ای داشت. اولین لباسی که معرفی شد، از یک پارچه زیستی قابل بازیافت ساخته‌شده از برگ موز مخلوط‌ با ابریشم خام، و پارچه‌ای پر چین‌و‌شکن با ظاهر یونانی را نشان می‌داد. یک لباس یکسره قهوه‌ای شکلاتی هم که هنگام راه رفتن «سیندی برونا» (مدلی که آن را بر تن داشت) موج برمی‌داشت، از چاپ سه‌بعدی فیبری از پایه پوسته‌های دانه‌های کاکائو ساخته شده و با تورهای بازیافتی ترکیب شده بود.